Ik neem de laatste slok van mijn drankje en probeer de beker met een klap op tafel te zetten. Het gewenste effect – de beker is van plastic – blijft uit. Ik verzamel moed en maak vervolgens aanstalten om me naar de toiletten te begeven. Naast me hoor ik: “Zal ik even met je meegaan?”
Verrast kijk ik in het lachende gezicht van één van mijn vriendinnen. Ze kent me beter dan ik al vermoedde. Een dankbaar gevoel bekruipt me.
De drukte bij de wc’s valt enorm mee. Er zijn genoeg toiletten. De sfeer onder de andere wachtende dames zit er goed in en al snel is er een toilet vrij. Voor ik het hokje in ga, krijg ik wat tissues in mijn hand geduwd. Niet nodig, blijkt achteraf. Kort daarna stap ik opgelucht uit het wc-hokje. Voor de zoveelste keer in mijn leven neem ik me voor het niet zo hoog op te laten lopen.
We vinden samen onze weg terug naar het tafeltje, waar onze wederhelften geanimeerd met elkaar staan te borrelen. Twee nieuwe drankjes staan al op ons te wachten. We heffen onze glazen en proosten op een mooi vervolg van het Zomerspektakel. Terwijl ik een slok neem, bekruipt mij een tevreden gevoel. Wat is het toch een voorrecht om zo goed bevriend te kunnen zijn met de ex-vrouw van je vriend.
Reageren? Mail gerust naar info@verweijcopywriting.nl.
Voor het eerst verschenen in Alphens Nieuwsblad op 13-06-2018