Marie-Jose Column Alphens Nieuwsblad

Heel mijn leven ben ik ervan overtuigd geweest dat ik een prima leventje leidt. Ik lever mijn sociale bijdrage als vrijwilliger, probeer klaar te staan voor anderen en leg niemand een strohalm in de weg.

Toch kom ik steeds vaker in situaties terecht waarbij ik mij lijk te moeten verantwoorden tegenover anderen. Ik scheid namelijk niet altijd even consequent mijn afval, ga op vakantie met het vliegtuig en doe wel eens boodschappen met de auto.

Daarentegen douche ik altijd maximaal 1 minuut, trek ik een trui aan als ik het koud heb, verspil ik geen eten, ben ik niet materialistisch en vervang ik mijn handdoek ‘pas’ na een week. Maar hierin is natuurlijk geen hond geïnteresseerd.

Het verschil? Pas als een onderwerp in het nieuws komt en binnen no time geschaard wordt onder het kopje ‘ongelooflijk dat we dat nog doen anno 2019’, vindt er een verschuiving plaats. Ineens voelt half Nederland zich geroepen hun leven te beteren. En weet je wat? Ze hebben nog gelijk ook. Want waarom fout doen als het beter kan?

Maar… waar het volgens mij mank gaat, is dat deze mensen als door God geraakt ineens anderen moeten overtuigen van ‘hun’ (lees: de door de media geaccepteerde, enige ware en dus niet tegen te spreken) mening. Koste wat kost zullen zij de ander willen overtuigen van hun goed doen. Net zo lang totdat mensen als ik, die nota bene zijn afgestudeerd aan de Wageningen (!) Universiteit, aan hun gedrag gaan twijfelen.

Gelukkig heb ik besloten niet bij de pakken neer te zitten. Ik ben namelijk tot de conclusie gekomen dat ik inderdaad niet perfect ben. Maar is dat erg? Voor zover ik weet is niemand perfect en is er altijd ruimte voor verbetering. Zelfs de allergrootste klimaatschreeuwers kunnen hun leven ongetwijfeld verbeteren.

Laten we daarom eens ophouden met het wijzen naar een ander. Dat deden we in de kleuterklas om  leuk gevonden te worden door de juf. Nou, newsflash, die juf vindt klikken of hypocriet gedrag niet leuk. En voor zover ik weet, vindt niemand dit gedrag leuk.

Focus je daarom vooral op je eigen leven en keep up the good work, zonder anderen schade toe te brengen en zonder onze impact als mens op de aardbol uit het oog te verliezen. Elke volwassen Nederlander weet echt wel van zichzelf wat hij of zij kan verbeteren om een beter mens te worden voor de wereld om ons heen. Daar hebben we echt geen wijzende vingertjes voor nodig. En kan je het toch niet laten? Wijs dan maar eerst lekker naar jezelf.

 

Reageren? Mail gerust naar info@verweijcopywriting.nl.

Voor het eerst verschenen in Alphens Nieuwsblad op 02-10-2019